Cami kelimesi sözlükte, toplayan, bir araya getiren anlamına gelir. Camiler müslümanların toplanıp bir araya geldikleri ve ibadet ettikleri yerlerdir. İslam dininde namaz ibadetinin cemaatle kılınması öğütlenir. İnsanların birbirleriyle tanışmaları, kaynaşmaları ancak bir araya gelmeleriyle sağlanır. İbadetler de bunun için güzel bir fırsattır. Camiler insanlar arasındaki birlik, beraberlik ve sosyal barışı sağlamada önemli bir rol oynar. Camilerde yapılan vaazlar ve okunan hutbeler, insanların dinî konulardaki bilgi eksikliklerini gidermelerine yardımcı olur. Bütün bunlar, millî birlik ve beraberlikle, toplumsal yardımlaşma ve dayanışmanın pekişmesine katkı sağlar. Camilerde ibadetlerin birlikte ve düzenli yapılabilmesi için imam ve müezzin gibi görevliler bulunur. İmam cemaate namaz kıldırır, cuma ve bayram namazlarında hutbe okur.

   

   Mü­ez­zin, namaz vaktinin girdiğini bildirmek için ezan okuyan kişidir. Camilerin çeşitli bölümleri vardır.

 

   Mih­rap, camilerde kıbleyi gösteren ve imamın namaz kıldırdığı yerdir. Bayram ve cuma namazlarında imamın hutbe okuduğu merdivenli yüksekçe yere minber denir. Camide vaizin cemaati dinî konularda bilgilendirmek için oturduğu bölüm va­az kür­sü­südür.

   

   Mi­na­re ise namaz vaktinin girdiğini bildirmek amacıyla müezzinin ezan okuduğu yerdir. Camilerde bir diğer bölüm de müezzinin namaz esnasında görevini yerine getirdiği yer olan mü­ezzin mah­fi­lidir.

Camilerde kullanım alanını geniş tutmak amacıyla yapılan ve cami mimarisinde vazgeçilmez bir unsur da kub­bedir.

Minarelerin ve kubbenin tepesindeki hilal şeklindeki sembole alem denir. Camilerde ayrıca abdest almak için yapılan bölüme şa­dır­van denir.

Camilerin minaresiz ve daha küçük olanlarına ise mes­cit adı verilir.